Medals POLSKA/ POLAND/ POLEN / POLOGNE / POLSKO Medal of Thadeusz

Medals
POLSKA/ POLAND/ POLEN / POLOGNE / POLSKO

Medal of Thadeusz Morski, Member of Parliament, tin - J. Meinert

Aw.: STANISLAW AUGUST z B.Ł.KRÓL POL.W.X.L. Rw.: THADEUSZ /MORSKI /POSEŁ /DO HISZPANII/1789Wspaniale zachowany egzemplarz, z głębokim lustrem menniczym na całej powierzchni.Karol Beyer w swoim rękopisie o fałszerstwach Józefa Meinerta, wśród monet i medali wymienia pod poz. 68-77 świtętzw. medalików poselskich 10 ministrów Stanisława Augusta Poniatowskiego, ambasadorów do mocarstw zagranicznych mianowanych przez Sejm w 1789 roku, w tym publikowane poniżej:- Stanisława Feliksa Szczęsnego Potockiego, posła do Rossyi- Thadeusza Morskiego,posła do HiszpaniiJ. Meinert wymyślił je na wzór żetonu Jabłonowskiego, używając na awersie tego samego stempla z głową S. Augusta wziętą ze złotówki tego króla z lat 80-tych i odbijając je w Mennicy Warszawskiej wyłącznie w srebrze. Beyer, który zdemaskował twórczość Meinerta, sam dostarczył komplet tych medali Emerykowi hr. H. Czapskiemu, który umieszczając je w katalogu (tom III 1880 poz. 6017-26) nie omieszkał opatrzyć je tą uwagą. Stemple fałszywych i fantazyjnych monet, które znalazły się w rękach K. Beyera odkupił w 1871 roku hr. E. Hutten-Czapski i dotąd znajdują się w zasobach Gabinetu MNK w Krakowie. Ale nie ma wśród nich stempli medali, które formalnie trudniej do fałszerstw zaliczyć. Prawdopodobnie za sprawą niejakiego J. Iversena zostały wywiezione do Petersburga po ostatecznej likwidacji ostatnich pracowni Mennicy Warszawskiej w 1867 roku. K. Beyer w swojej prywatnej korespondencji z E. Czapskim wspomina, że z niektórych stempli majnertowskich wykonał w celach porównawczych odbitki w cynie, ale o tych pozycjach nie wspomina. Skąd więc powyższe egzemplarze znalazły się w rękach W. Bartynowskiego, skąd powyższe egzemplarze pochodzą? Może remanenty z kolekcji Andrzeja hr. Potockiego, choć nie ma ich w znanych bartynotypiach, może próbne odbitki J. Meinerta? Nie ma o tych medalikach wzmianki w publikacjach berlińskiego Zeitschriftu, który sporo miejsca poświęcił twórczości J. Meinerta, ani ofertach krakowskiego bankiera i numizmatyka F. Gruenbauma, który je rozprowadzał. Na kwerendę w Ermitażu nie ma co liczyć, brak notowań w publikacjach i znanych kolekcjach, ślad się urywa. Bez wątpienia niepowtarzalna wielka ciekawostka, rzadkość numizmatyczna i przyczynek do historii polskiej numizmatyki.Czapski 6020/3406d

Details: Cyna 23,5 mm;
Condition: 1/1- (UNC/UNC-)